Στον μαγικό κόσμο του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, οι αριθμοί σπάνια λένε ψέματα. Και στην περίπτωση των ελληνικών ομάδων απέναντι σε κροατικούς συλλόγους, η παράδοση μιλάει από μόνη της: τα τελευταία 30 χρόνια οι εκπρόσωποι της Super League έχουν δημιουργήσει ένα σχεδόν άτρωτο σερί, με μόνη παραφωνία τον αποκλεισμό του Άρη από τη Σλάβεν Μπελούπο το 2008.
Ο ΠΑΟΚ έχει βρει πολλές φορές στον δρόμο του Κροάτες αντιπάλους και σχεδόν πάντα βγήκε νικητής. Από τη Ριέκα μέχρι τη Ντινάμο Ζάγκρεμπ και τη Χάιντουκ, οι «ασπρόμαυροι» έχουν καταγράψει μια σειρά από προκρίσεις που δείχνουν ανθεκτικότητα και συνέπεια. Το ίδιο ισχύει για την ΑΕΚ, που απέκλεισε τόσο την ιστορική Ντινάμο όσο και τη Ριέκα, τον Χάιντουκ και τον Όσιεκ, ενώ ο Ολυμπιακός με τη σειρά του κράτησε ψηλά τη σημαία απέναντι στη Ριέκα και την Ζαγκρεμπ.
Ακόμη και ο Παναθηναϊκός, που συνάντησε τους Κροάτες λιγότερο συχνά, είχε το δικό του θετικό αποτέλεσμα απέναντι στη Χάιντουκ το 1995.
Μόνο μία φορά σε τρεις δεκαετίες η ζυγαριά έγειρε αλλιώς. Το 2008, ο Άρης δεν κατάφερε να ξεπεράσει το εμπόδιο της Σλάβεν Μπελούπο, γράφοντας τη μοναδική αρνητική σελίδα σε ένα κατά τα άλλα «λευκό» βιβλίο επιτυχιών.
Η εικόνα αυτή είναι σπάνια στο ποδόσφαιρο. Δύσκολα συναντά κανείς μια χώρα που να έχει τόσο ξεκάθαρο πλεονέκτημα απέναντι σε μια άλλη, μέσα από συνεχείς αναμετρήσεις σε ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Οι ελληνικές ομάδες απέναντι στις κροατικές έχουν χτίσει μια παράδοση που μοιάζει με… άγραφο νόμο: μπορεί να δυσκολευτούν, να ιδρώσουν, να φτάσουν στα όριά τους, αλλά στο τέλος καταφέρνουν να πανηγυρίζουν.
Κι όπως λένε στο ποδόσφαιρο, «οι παραδόσεις είναι για να σπάνε». Το αν θα σπάσει ξανά αυτή η συγκεκριμένη, μόνο το μέλλον θα δείξει.
