Το παιχνίδι απέναντι στον ΠΑΟΚ ήταν εξαρχής πολύ δύσκολο. Η ΑΕΚ ερχόταν από μια διακοπή στο πρωτάθλημα κατά τη διάρκεια της οποίας σχεδόν κάθε μέρα μάθαινε πως κάποιος από τους διεθνείς της ποδοσφαιριστές αντιμετώπιζε ένα πρόβλημα τραυματισμού. Αλλά το πλέον σημαντικό, ήταν αυτό που ήξερε ακριβώς πριν τη διακοπή. Ο τραυματισμός του Μουκουντί και η απουσία του τιμωρημένου Ρέλβας δημιουργούσαν αρκετό προβληματισμό. Ενώ, τα υπερατλαντικά ταξίδια των Πινέδα και Πιερό αποδείχθηκε πως όρισαν τις επιλογές του Νίκολιτς σε σχέση με την αρχική ενδεκάδα.
Το παιχνίδι με αντίπαλο τον ΠΑΟΚ δεν ήταν απλά ένα ματς που έκρινε την πρώτη θέση του πρωταθλήματος. Ήταν το πρώτο ελληνικό ντέρμπι του προπονητή της, μια αποστολή πάντοτε δύσκολη για όλους όσοι βρέθηκαν κάποτε σε αυτή τη θέση. Μάλιστα, ο κανόνας λέει πως σε αυτές τις περιπτώσεις δεν τα καταφέρνουν, ανεξάρτητα μάλιστα από τη συνέχειά τους στο πρωτάθλημα. Από τη δοκιμασία αυτή δε θα μπορούσε να γλιτώσει ο Μάρκο Νίκολιτς.
Η προσέγγιση του στο ματς γρήγορα αποδείχθηκε λαθεμένη. Έδωσε τη μπάλα στον αντίπαλο, επιχείρησε να θωρακίσει την προβληματική του αμυντική λειτουργία επιλέγοντας να αγωνιστεί πιο χαμηλά στο γήπεδο, τοποθέτησε το Γκρούγιτς μπροστά από την άμυνα και έδωσε εντολή για άμεσο παιχνίδι αντεπιθέσεων. Κι αν οι σημαντικές στιγμές του πρώτου μέρους ήταν με την πλευρά του, εντούτοις, δε μπόρεσε να καθορίσει τη μορφή του αγώνα. Έβγαλε από την εξίσωση τον παράγοντα έδρα με την κιτρινόμαυρη εξέδρα να παρακολουθεί μουδιασμένη την εξέλιξη του αγώνα. Μετέφερε το θάρρος και την αποφασιστικότητα στην απέναντι πλευρά η οποία με την πάροδο του χρόνου ανέβαζε όλο και περισσότερους ποδοσφαιριστές στο αντίπαλο μισό. Και τελικά πληγώθηκε από τις προσωπικές μονομαχίες. Η ΑΕΚ μετέφερε το παιχνίδι στην δική της περιοχή αλλά είδε τους κεντρικούς μέσους του ΠΑΟΚ να κερδίζουν το 70% των μονομαχιών που πήραν μέρος.
Συνολικά μάλιστα εμφάνισε πολλές από τις αδυναμίες που τη χαρακτήρισαν τον τελευταίο μήνα και καθόρισαν τα ανεπιτυχή αποτελέσματα με αντιπάλους την Τσέλιε και τη Λάρισα αλλά και τη δύσκολη νίκη απέναντι στην Κηφισιά. Αργά πόδια και χαμηλές εντάσεις που ναρκοθετούν το αμυντικό τρανζίσιον, χαμηλή ταχύτητα στο κέντρο της άμυνας, δυσκολίες να διασπάσει το αντίπαλο pressing. Και όλα αυτά σε μια ομάδα που δείχνει να βρίσκεται σε χειρότερη σωματική κατάσταση σε σύγκριση με το δικό της παρελθόν στην αρχή της σεζόν.
Το γκολ στην τελευταία φάση του πρώτου ημίχρονο απλά επιβεβαίωσε πως η χθεσινή ΑΕΚ ήταν προετοιμασμένη για ένα μοτίβο παιχνιδιού. Και κάπως έτσι το δεύτερο ημίχρονο έγινε ακόμα πιο δύσκολο. Ο Νίκολιτς δίστασε να παρέμβει στην ανάπαυλα και μόνο υπό το βάρος του 0-2 προχώρησε σε τέσσερεις μαζεμένες αλλαγές. Οι κινήσεις βιασύνης στον κιτρινόμαυρο πάγκο αποδείκνυαν τον πανικό της στιγμής για τη μη αναμενόμενη εξέλιξη του αγώνα. Αλλά το παιχνίδι δε μπορούσε πλέον να επιστρέψει στο ρυθμό της ΑΕΚ. Ο ΠΑΟΚ είχε πια κυριαρχήσει, πνευματικά και σωματικά. Η εξέδρα δυσκολευόταν να συνειδητοποιήσει αυτό που παρακολουθούσε. Και η κιτρινόμαυρη ενδεκάδα δε μπορούσε να βρει ούτε τη στιγμή που θα γύριζε το διακόπτη.
“Είναι δύσκολο το αποτέλεσμα. Όποτε δεν είναι θετικό το αποτέλεσμα η ευθύνη βαραίνει εμένα. Ακόμη κι αν έγιναν λάθη από τους παίκτες μου, εγώ έχω την ευθύνη” δήλωσε ο Μάρκο Νίκολιτς και συνέχισε λέγοντας “Ψάχνω να βρω αυτούς που αντέχουν, που έχουν τα κότσια για να ανασυνταχθούν και να συνέλθουν όταν ένα ματς “στραβώνει” και ειδικά μέσα στην έδρα μας, όταν το κοινό αρχίζει να αντιδρά με εκνευρισμό”. Μέσα σε λίγες γραμμές ο Σέρβος τεχνικός αποτύπωσε πολλά από την προπονητική του φιλοσοφία. Ανάληψη της ευθύνης και πρόκληση προς το σύνολο για να ανταποκριθεί στην απαίτηση. Ο Νίκολιτς είναι ένας τυπικός Βαλκάνιος του καιρού του και στην πρώτη απαιτητική στροφή της κιτρινόμαυρης διαδρομής του επέλεξε να το αποδείξει σε αυτό το φανερό mind game που έχτισε μετά από μια ήττα που τσαλακώνει για πρώτη μάλλον φορά και το δικό του προφίλ.
Το παιχνίδι βέβαια είναι πια παρελθόν. Και η ΑΕΚ οφείλει πρώτα και κύρια στον εαυτό της να βγάλει τα σωστά συμπεράσματα. Για τις αδυναμίες του αγωνιστικού της σχεδίου που ακόμα την κρατάνε να μη μπορεί να κερδίσει στα ντέρμπι. Οκτώ συνεχόμενα ντέρμπι με ισάριθμες ήττες και με το επόμενο μεγάλο ματς να έρχεται πολύ σύντομα. Η φετινή ΑΕΚ κινδυνεύει να κριθεί πολύ νωρίτερα από ότι και η ίδια θα επιθυμούσε και μάλιστα σε ένα γήπεδο που ξυπνά άσχημες μνήμες τον τελευταίο καιρό.
Όμως τις συνθήκες δεν μπορεί να τις διαλέξει. Προέκυψαν. Και εκεί θα δοκιμαστεί ο πυρήνας του σχεδίου της. Η προσαρμοστικότητα και ο χαρακτήρας της ομάδας. Η ανθεκτικότητα στην πίεση και τη διαμαρτυρία. Είναι η ώρα που συνήθως αναζητείται το turning point
