Ο ΟΦΗ δεν είναι απλώς μια ποδοσφαιρική ομάδα. Είναι μνήμες, πρόσωπα, στιγμές. Είναι η περηφάνια και το καμάρι ολόκληρης της Κρήτης που έμαθε να παλεύει κόντρα σε όλους και όλα και να στέκεται όρθιος. Από τα χρόνια των μεγάλων επιτυχιών έως τις δύσκολες εποχές, η ομάδα παραμένει σημείο αναφοράς για χιλιάδες φιλάθλους.
Υπάρχουν ομάδες που απλώς υποστηρίζεις… και υπάρχουν και εκείνες που κουβαλάς στην καρδιά σου σαν οικογενειακή κληρονομιά. Για μένα, ο ΟΦΗ ανήκει στη δεύτερη κατηγορία. Μπορεί όταν με πήρε ο πατέρας μου για πρώτη φορά στο γήπεδο να είχαν τελειώσει οι ένδοξες εποχές των 80s και 90s και να μην καταλάβαινα πολλά μεγαλώνοντας όμως η ασπρόμαυρη φανέλα και το Γεντί Κουλέ δεν ήταν μόνο εικόνες. Ήταν μυρωδιές, φωνές, συναισθήματα αυτή η ανατριχίλα όταν ακούς όλο το γήπεδο να γίνεται ένα με τους παίκτες.
Σήμερα, ξεκινάω αυτό το ταξίδι εδώ πέρα και σας υπόσχομαι να μεταφέρω την αλήθεια του γηπέδου, να πανηγυρίζω μαζί σας τις νίκες, να σέβομαι τις ήττες και να αναζητώ πάντα την ουσία πίσω από κάθε παιχνίδι. Ο στόχος που έχω είναι να μεταφέρω όλη αυτή τη μαγεία που έλεγα παραπάνω… όπως ακριβώς τη νιώθουμε στις κερκίδες.Ασπρόμαυρα μεν ρομαντικά δε. Θα γράφω με καρδιά, αλλά και με καθαρό μυαλό γιατί το ποδόσφαιρο θέλει και τα δύο.
Σας καλώ λοιπόν να βαδίσουμε μαζί αυτή τη σεζόν. Με κριτική σκέψη αλλά και με την ίδια προσμονή πριν από κάθε ματς. Γιατί, όσο κι αν αλλάζουν οι εποχές, ένα πράγμα μένει ίδιο η αγάπη για την ομάδα μας.
Καλή αρχή!!!
