Επέλεξα να μην γράψω μετά το ματς. Ήθελα λίγο να καταλαγιάσει ο θυμός και η στεναχώρια που ένιωθα. Άλλωστε, δεν είχε κανένα νόημα να γράψεις κάτι για το παιχνίδι με την Κηφισιά – όλα ήταν λάθος.
Να ξεκινήσω από τη λάθος διαχείριση που έγινε με τις θέσεις πάρκινγκ από την ΠΑΕ. Δεν έγινε σαφές στους κατόχους διαρκείας ότι δεν υπάρχουν για όλους θέσεις στάθμευσης, με αποτέλεσμα, φτάνοντας στην είσοδο, να ζητάνε από τους φιλάθλους καρτελάκια που κανείς δεν γνώριζε την ύπαρξή τους, δημιουργώντας τεράστιες ουρές.
Φτάνοντας στις θύρες, μετά από 2 χιλιόμετρα περπάτημα… άλλες ουρές. Ένα σκάνερ, με έναν υπάλληλο να παλεύει να βάλει τον κόσμο μέσα, έναν-έναν. Πλήρης ανοργανωσιά.
Πηγαίναμε τόσα χρόνια στα στενά των Καμινίων, στο Γεντί Κουλέ, σε ένα απαρχαιωμένο γήπεδο χωρίς υποδομές, και βρίσκαμε και πάρκινγκ, και καλύτερη είσοδο είχαμε στο γήπεδο. Φάνηκε πως όλα έγιναν βιαστικά και τσαπατσούλικα, με αποκορύφωμα τον επικίνδυνο αγωνιστικό χώρο, που όλοι – μόλις μπήκαμε στο γήπεδο – ήταν το πρώτο πράγμα που σχολιάσαμε.
Τόσες μέρες δεν γίνεται να μην μερίμνησε κανείς να δει αν τελικά είναι έτοιμο το χορτάρι ή όχι. Έπρεπε να φτάσουμε παραμονές του αγώνα για να ζητήσει η ΠΑΕ αναβολή; Καλά έκανε η Κηφισιά και αρνήθηκε, αφού είχε ήδη ταξιδέψει στο Ηράκλειο.
Αγωνιστικά, στο ίδιο έργο θεατές: κανένα πλάνο και μία ακόμα κόκκινη. Είχα γράψει στην αρχή της χρονιάς ότι ο ΟΦΗ έδειχνε – σε μένα τουλάχιστον – πως θα παίξει καλό ποδόσφαιρο φέτος. Δυστυχώς, απέχει πάρα πολύ από την απόδοση που είχε πιάσει στο φιλικό με την Μπολόνια. Ακόμα και στις Σέρρες, δεν είδαμε κάτι σπουδαίο.
Υπάρχει σοβαρό πρόβλημα πειθαρχίας στην ομάδα. Δεν ξέρω αν εφαρμόζονται οι εσωτερικοί κανονισμοί για τις κίτρινες και τις κόκκινες κάρτες, πάντως δεν δείχνουν να λειτουργούν. Παίκτες με νευράκια που ξεσπάνε σε μπάλες, μαλλιά αντιπάλων και μπουκάλια…
Σίγουρα ο προπονητής έχει τεράστια ευθύνη για την όλη κατάσταση, αλλά και η διοίκηση. Μετά την αποχώρηση του Μηνά Λυσάνδρου και τον Μιχάλη Μπούση στην Αμερική, η διοίκηση είναι ακέφαλη στο Ηράκλειο.
Πριν τον αγώνα με την Κηφισιά, σε συνάντηση με δημοσιογράφους που καλύπτουν το ρεπορτάζ του ΟΦΗ, ο Νίκος Νταμπίζας είπε ότι «οι μεταγραφές τελείωσαν, το ρόστερ είναι ισορροπημένο και υπάρχουν δύο παίκτες σε κάθε θέση» – πράγμα που κανείς δεν βλέπει.
Η αλήθεια είναι πως ναι, μπορεί να υπάρχουν δύο παίκτες σε κάθε θέση. Το θέμα είναι ότι ποιοτικά δεν ισχύει αυτό. Εδώ και ενάμιση χρόνο παίζουν ασταμάτητα οι ίδιοι ποδοσφαιριστές, με ελάχιστες εξαιρέσεις.
Ροτέισον δεν υπάρχει, καθώς ο Ράσταβατς δεν εμπιστεύεται κανέναν από τον πάγκο, με αποτέλεσμα τώρα να βγαίνουν οι πρώτες θλάσεις – του Θεοδοσουλάκη και του Φούντα.
Ακόμα και για τις μεταγραφές που έγιναν, κανείς δεν ξέρει αν ήταν επιλογές του προπονητή, γιατί δεν φαίνεται να υπάρχει ούτε εκεί εμπιστοσύνη.
Γενικότερα, πίσω από τα φώτα όλα μπορεί να λειτουργούν άψογα. Καλώς ή κακώς όμως, η βιτρίνα είναι η πρώτη ομάδα δεν γίνεται να μπαίνουμε στην 8η χρονιά του Μιχάλη Μπούση και να μην υπάρχει αγωνιστική σταθερότητα και να γίνονται κάθε χρόνο τα ίδια και τα ίδια λάθη.
Το κλίμα αυτή τη στιγμή – τόσο από τον κόσμο όσο και από τους παίκτες – θεωρώ πως είναι μη αναστρέψιμο για τον προπονητή. Πρέπει να έρθει μια προσωπικότητα που θα εμπνέει σεβασμό και θα φέρει ποδοσφαιρικό πλάνο, γιατί αυτό αγνοείται από τον δεύτερο ημιτελικό κυπέλλου πέρσι με τον Αστέρα Τρίπολης.
Και να καταλάβουν άπαντες, πως στα 100 χρόνια του ΟΦΗ, κανείς δεν έχει το δικαίωμα να τον μικραίνει έτσι.
