Μια από τις μεγάλες εκπλήξεις της χθεσινής βραδιάς ήταν χωρίς αμφιβολία η απουσία του Γενς Γιόνσον από την κιτρινόμαυρη ενδεκάδα.
Οι απουσίες από τη μεσαία γραμμή εξαιτίας των τραυματισμών που αντιμετωπίζουν οι Περέιρα και Γκατσίνοβιτς και η υποχρέωση εκτεταμένων αλλαγών μιας και το παιχνίδι με τον Πανσερραϊκό έγινε στο μεσοδιάστημα των κρίσιμων αγώνων με την Άντερλεχτ έθεταν το πλαίσιο της επανενεργοποίησης του Δανού μέσου που για την ώρα βρίσκεται χαμηλά στην αγωνιστική ιεραρχία του Νίκολιτς. Ακόμα και η πιθανότητα επιστράτευσης του στη ρεβάνς της Πέμπτης προϋπέθετε τη βελτίωση του αγωνιστικού του ρυθμού.
Το χαμηλό εμπόδιο του Πανσερραϊκού έμοιαζε μια καλή ευκαιρία. Η ευκαιρία αυτή βέβαια δεν ήρθε παρότι κάποια στιγμή κατά τη διάρκεια του δευτέρου ημιχρόνου ο Γιόνσον σηκώθηκε για ζέσταμα παρέα με τους υπόλοιπους αναπληρωματικούς του κιτρινόμαυρου πάγκου. Και κάπως έτσι, ο Δανός μέσος παρέμεινε καθηλωμένος στα 16 λεπτά συμμετοχής στους 6 επίσημους αγώνες της φετινής ΑΕΚ. Ένα σκάρτο τέταρτο στο Ντέμπρετσεν της Ουγγαρίας με αντίπαλο τη Χάποελ Μπερ Σεβά και μόλις 1 λεπτό στην Κύπρο απέναντι στον Άρη Λεμεσού.
Μετά από μια γεμάτη τριετία με μεγάλο χρόνο συμμετοχής, ο Γιόνσον μοιάζει σχεδόν αόρατος. Ο Δανός αμυντικός χαφ βρίσκεται στο όριο του αγωνιστικού πλάνου του Νίκολιτς και αυτό μετά τη χθεσινή βραδιά είναι απολύτως σαφές. Κι η αλήθεια είναι πως οι αγωνιστικές προδιαγραφές του Γιόνσον είναι αρκετά διαφορετικές από εκείνες που αναζητά ο Σέρβος προπονητής για τη θέση του αμυντικού χαφ. Ο Γιόνσον έκανε μια καριέρα που βασίστηκε στην αθλητική του υποδομή, στη συνέπεια στο παιχνίδι της έντασης κινούμενος σε μεγάλους χώρους και στη δυνατότητα του να υποστηρίζει τους καλούς τεχνικά μέσους που τοποθετούνταν δίπλα του. Ένας destroyer με αμείωτη αντοχή αλλά σημαντικούς περιορισμούς στην τεχνική και τη δημιουργία.
Την ίδια ώρα, η μακρά αναζήτηση της ΑΕΚ στη μεταγραφική αγορά για τον παίχτη που θα πάρει τη φανέλα του βασικού και θα τοποθετηθεί από το Νίκολιτς μπροστά από την άμυνα, ορίζει και τα ζητούμενα στη συγκεκριμένη θέση. Έλεγχο του ρυθμού, δημιουργία από τις πίσω γραμμές, εκμετάλλευση κάθε διαθέσιμης γωνίας στην πάσα είτε προς τους υπόλοιπους μέσους είτε πολύ περισσότερο προς τους πλάγιους δημιουργούς. Το παιχνίδι της άμεσης μετάβασης και της γρήγορης επίθεσης ξεκινά από την πρώτη πάσα και για το λόγο αυτό ο Νίκολιτς έθεσε εξαρχής την προτεραιότητα ενίσχυσης στη θέση αυτή.
Γιατί τα λέμε όλα αυτά; Μα γιατί είναι τελείως ξεκάθαροι οι λόγοι που ο Γενς Γιόνσον βρέθηκε χαμηλά στην αγωνιστική ιεραρχία των μέσων μετά την ανάληψη του κιτρινόμαυρου πάγκου από τον Νίκολιτς. Ο Δανός μέσος βαδίζει πια στα 33 και διανύει τον τελευταίο χρόνο του συμβολαίου του με την ΑΕΚ. Η Ένωση που αργά αλλά σταθερά αλλάζει το αγωνιστικό της προφίλ και σε αυτό περιλαμβάνει πλέον νεότερους ποδοσφαιριστές μοιάζει λογικό να σκέφτεται την επόμενη μέρα στη μεσαία της γραμμή. Όμως η σεζόν είναι μεγάλη και έχει κακοτοπιές που δε γίνεται να αγνοηθούν. Το ρόστερ της βρίσκεται σε διαδικασία συνολικής αναδόμησης αλλά συνεχίζει να έχει κενά, ανορθογραφίες και μαύρες τρύπες που μια μεταγραφική περίοδος δεν αρκεί για να τα επιλύσει. Ενώ, το ενεργό τουλάχιστον τμήμα του, παραμένει μικρό για συνεχόμενους αγώνες που προκαλούν φθορά.
Οι τραυματισμοί, άλλωστε, είναι μέρος του παιχνιδιού. Και η ΑΕΚ, σχεδιάζοντας τον επόμενο ευρωπαϊκό της αγώνα, πρέπει να λύσει και αυτό το γρίφο. Σε αυτή τη νέα συνθήκη, λοιπόν, ο Γενς Γιόνσον δε θα είναι ο βασικός και αναντικατάστατος μέσος των προηγούμενων τριών σεζόν, όταν μοιραζόταν τη θέση του αμυντικού χαφ με τον Νταμιάν Σιμάνσκι. Αλλά η αγωνιστική του συνέπεια, η προσαρμοστικότητά του και η ισχυρή του προσωπικότητα μπορούν να τον μετατρέψουν σε μια μικρή πολυτέλεια από την άκρη του κιτρινόμαυρου πάγκου. Μια δικλείδα ασφαλείας όπως τώρα που τα προβλήματα των τραυματισμών μετατρέπουν σε εξίσωση χωρίς λύση ακόμα και τις αποστολές των αγώνων. Εκεί ίσως βρει τη δικιά του χαραμάδα.
