Όταν στην αρχή του καλοκαιριού η ΑΕΚ οργάνωνε το μεταγραφικό της σχεδιασμό, μια από τις πλέον ξεκάθαρες κοινές προτεραιότητες για το Χαβιέ Ριμπάλτα και το Μάρκο Νίκολιτς ήταν η απόκτηση του ποδοσφαιριστή που θα αγωνιστεί μπροστά από την άμυνα της Ένωσης. Η ΑΕΚ αποφάσιζε πως η νέα της φιλοσοφία απαιτούσε ένα πιο δημιουργικό ποδοσφαιριστή στη θέση του αμυντικού μέσου. Ένα μετρονόμο με ικανότητα στη δημιουργία, συμμετοχή στο build up και κάθετη κίνηση. Ιδανικά, μάλιστα, ο ποδοσφαιριστής αυτός θα έπρεπε να έχει ύψος και δύναμη ώστε να καλύπτει τους σωματικούς περιορισμούς που έχουν αρκετοί από τους άλλους μέσους της Ένωσης.
Η προσθήκη του Ραζβάν Μάριν έδωσε χρόνο για ακόμα μεγαλύτερη μεταγραφική αναζήτηση αλλά η προσθήκη του μέσου αποδείχθηκε στην πράξη ιδιαίτερα δύσκολη υπόθεση. Στην εξίσωση έπρεπε να συνυπολογιστούν μια σειρά από παράγοντες, κάποιοι από τους οποίους προέκυψαν στην πορεία. Η προσαρμογή στο βασικό σχηματισμό και η ενεργοποίηση των εξτρέμ, η εσωτερική ιεραρχία των υπολοίπων κεντρικών μέσων της Ένωσης που τροποποιήθηκε στην εξέλιξη του καλοκαιριού, η οικονομική πολιτική της ΠΑΕ ΑΕΚ που αναδιαμορφώθηκε μέσα στον Αύγουστο. Κάπως έτσι, μάλλον, φθάσαμε από τις περιπτώσεις του Μόρο και του Μουσράτι σε αυτές του Μπαρίνοφ και τελικά του Γκρούγιτς. Το τελικό βέβαια αποτέλεσμα δεν κρίθηκε από τις λεπτομέρειες αλλά από το πλαίσιο των στόχων που στην πλειοψηφία τους αποδείχθηκαν μη ρεαλιστικοί. Ανέφικτοι ή εκτός της κιτρινόμαυρης οικονομικής πραγματικότητας που σήμερα απέχει σημαντικά από τις περυσινές πανηγυρικές φωνές για τις ζώνες που πρέπει να δεθούν.
Τα ονόματα που βέβαια συνδέθηκαν με την ΑΕΚ ήταν πολύ περισσότερα. Αλλά ανεξάρτητα από τα οικονομικά δεδομένα, στη συντριπτική τους πλειοψηφία πληρούσαν τις βασικές προϋποθέσεις που τέθηκαν εξαρχής. Τη δυνατότητα να ανταποκριθούν σε σχηματισμούς με τρεις μέσους αλλά και σε δίδυμα, τα υψηλά ποσοστά σε επιτυχημένες πάσες, την καλή αντίληψη για το παιχνίδι, τη συμμετοχή στις μονομαχίες και το παιχνίδι στον αέρα που άλλωστε αποτελεί ένα από τα βασικά μειονεκτήματα των ποδοσφαιριστών που έχουν πάρει μέχρι σήμερα τον πιο πολύ χρόνο σε αυτό το ρόλο. Ο Πέτρος Μάνταλος και ο Ρομπέρτο Περέιρα ποτέ δε διακρίθηκαν σε αυτό το κομμάτι του παιχνιδιού, πόσο μάλλον σε αυτή τη φάση της καριέρας τους.
Η ΑΕΚ βέβαια που ξόδεψε όλο το καλοκαίρι αναζητώντας τον κατάλληλο για τη θέση “6”, καταλήγει την πρώτη μέρα του Σεπτέμβρη σε μια επιλογή που γεννά προφανείς προβληματισμούς. Και αυτό γίνεται όχι γιατί εξαρχής εκεί στόχευε η μεταγραφική της αναζήτηση αλλά γιατί αυτό μπορούσε να κάνει φθάνοντας στο παρά πέντε της δήλωσης της ευρωπαϊκής λίστας. “Είμαστε αυτό που κάνουμε με συνέπεια”. Και η μεταγραφική διαδρομή της ΑΕΚ έχει πολλές ανάλογες ιστορίες τα τελευταία χρόνια. Από τον Κάλλενς μέχρι τον Πιερό.
Και τελικά τι είδους ποδοσφαιριστή προσθέτει η ΑΕΚ; Ο 29χρονος Σέρβος μέσος, Μάρκο Γκρούγιτς, έρχεται κουβαλώντας ένα σημαντικό βιογραφικό αλλά και πολλά ερωτηματικά να τον συνοδεύουν. Ο Γκρούγιτς αποτελεί αντιπροσωπευτικό ποδοσφαιρικό προϊόν της σέρβικης σχολής μέσων. Συνεπής στα πλεονεκτήματα αλλά και στα μειονεκτήματα του. Ένας μέσος με υψηλή τεχνική, ικανότητα να αγωνιστεί τόσο ως αμυντικός όσο και ως κεντρικός μέσος, ευχέρεια στο γκολ και απειλή από μακριά, δυνατότητα να κινηθεί και στις δυο περιοχές, καλό διάβασμα του παιχνιδιού. Ενώ, χάρη στα σωματικά του χαρακτηριστικά του μπορεί να γίνεται επιδραστικός στις μονομαχίες στον αέρα.
Από την άλλη, φέρνει μαζί του μια σειρά αστερίσκους σε σχέση το ιατρικό του παρελθόν στο οποίο ξεχωρίζει η πρόσφατη επέμβαση στον αχίλλειο αλλά και ζητήματα που έχουν να κάνουν με την αγωνιστική του απραξία. Ο Γκρούγιτς είναι ένας ποδοσφαιριστής ο οποίος την τελευταία διετία, πριν ακόμα από τον τραυματισμό του που τον κράτησε εκτός αγώνων την περασμένη σεζόν, αγωνίστηκε λίγο έχοντας χάσει το ρόλο του στην Πόρτο. Με άλλα λόγια, η ΑΕΚ καταλήγει σε μια επιλογή με ισχυρό βιογραφικό άλλα και πολλές αμφιβολίες σε σχέση με την τωρινή του κατάσταση να τον συνοδεύουν. Κυρίως όμως παίρνει την απόφαση να κινηθεί κόντρα σε έναν από τους πλέον βασικούς κανόνες του σύγχρονου ποδοσφαιρικού management. “Δεν επιλέγεις κάποιον με προβλήματα για να σου λύσει τα δικά σου” λένε οι ειδικοί αλλά στην ΑΕΚ φαίνεται να ποντάρουν στη φιλοδοξία του Σέρβου μέσου να επανέλθει στο υψηλό επίπεδο μέσω της ΑΕΚ και να βρεθεί στις επόμενες μεγάλες διοργανώσεις με την εθνική Σερβίας της οποίας αποτελεί σταθερό μέλος.
Στην πραγματικότητα η ΑΕΚ μοιάζει να περνά αυτή τη φορά κάτω από τον πήχη που η ίδια έθεσε στην αρχή του καλοκαιριού για τη συγκεκριμένη θέση. Ίσως να έχει αυτή την πολυτέλεια με δεδομένη την αλλαγή του σχηματισμού και την επαναξιολόγηση των προτεραιοτήτων που έγινε τις τελευταίες μέρες. Ίσως πάλι να είναι μια κίνηση αναμονής για το επόμενο καλοκαίρι. Ή να σχετίζεται με τις συνολικές μεταγραφικές ανάγκες αυτού του παραθύρου που δέκα σχεδόν μέρες πριν από τη λήξη του παραμένουν πολλές σε ένα ρόστερ που χρειάζεται ενίσχυση. Κανονικές τρύπες από αυτές που βάζουν σε κίνδυνο το ίδιο το πουλόβερ.
