Σε ένα δραματικό παιχνίδι για την 11η αγωνιστική της EuroLeague, ο Ολυμπιακός γνώρισε την ήττα στο Μιλάνο από την Αρμάνι με σκορ 88-87, υποχωρώντας στο 7-4 ρεκόρ της διοργάνωσης. Οι Πειραιώτες, παρά την αντεπίθεση στην τέταρτη περίοδο, δεν κατάφεραν να ολοκληρώσουν την ανατροπή απέναντι σε μια ιταλική ομάδα που παρατάχθηκε με σημαντικές απουσίες (Μπράουν, Σιλντς, Σέστινα, ΛεΝτέι, Νίμπο).
Η ήττα του Ολυμπιακού βασίστηκε σε τρεις κυρίως άξονες:
- Κακή Αμυντική Συμπεριφορά στο Πρώτο Ημίχρονο: Ο Ολυμπιακός δέχτηκε 47 πόντους στο πρώτο ημίχρονο, παρουσιάζοντας μια εικόνα ασυνήθιστης χαλαρότητας, ιδιαίτερα στην περιφέρεια. Η Αρμάνι, παρότι “μισή”, βρήκε εύκολους πόντους και ρυθμό, χτίζοντας μια διαφορά που έφτασε μέχρι το +9.
- Απουσία Δεύτερου Πόιντ Γκαρντ: Με τον Φρανκ Νιλικίνα εκτός αποστολής και τον τραυματισμό του Κίναν Έβανς ακόμα “φρέσκο” στην ομάδα, ο Γιώργος Μπαρτζώκας δεν είχε τον απαραίτητο δεύτερο οργανωτή πίσω από τον Γουόκαπ. Αυτό οδήγησε σε έλλειψη δημιουργίας και ροής στο παιχνίδι σε μεγάλα διαστήματα.
- Μέτρια Απόδοση Βασικών Παικτών: Ενώ η ομάδα είχε δύο παίκτες σε εξαιρετική βραδιά, η συνολική απόδοση βασικών “γραναζιών” ήταν κάτω του μετρίου, με χαρακτηριστικότερη την αδυναμία να βρεθεί λύση στην επίθεση όταν οι δύο πρωταγωνιστές κουράστηκαν ή περιορίστηκαν.
Οι Πρωταγωνιστές του Ολυμπιακού
Στο παιχνίδι του Μιλάνου, δύο παίκτες του Ολυμπιακού ξεχώρισαν επιθετικά, διατηρώντας την ομάδα ανταγωνιστική μέχρι το τέλος:
Ο Άλεκ Πίτερς ήταν ο απόλυτος κορυφαίος, ολοκληρώνοντας τον αγώνα με 27 πόντους. Λειτούργησε ως το βασικό επιθετικό σημείο αναφοράς, βρίσκοντας σταθερά το δρόμο προς το καλάθι τόσο με μακρινά σουτ όσο και με διεισδύσεις, επιβεβαιώνοντας την εξαιρετική του φόρμα. Ωστόσο, στην αντίπερα όχθη, ο Πίτερς αναδείχθηκε στον πιο αδύναμο κρίκο της άμυνας, καθώς η Αρμάνι, έχοντας εντοπίσει την αμυντική του υστέρηση, τον χτυπούσε διαρκώς στα πόδια σε καταστάσεις isolation και pick-and-roll, εκμεταλλευόμενη την αργοπορία του στα πλάγια βήματα για να σκοράρει. Παράλληλα, ο Τάιλερ Ντόρσεϊ βρέθηκε σε σούπερ βραδιά, προσθέτοντας 25 πόντους στην παραγωγή και προσφέροντας σταθερή απειλή από την περιφέρεια. Μαζί με τον Πίτερς, ήταν οι μόνοι που είχαν τη σταθερή ενέργεια και την ικανότητα να εκτελέσουν κάτω από πίεση. Σημαντικές επιθετικές βοήθειες έδωσαν επίσης ο Νίκολα Μιλουτίνοβ στη ρακέτα και ο Εβάν Φουρνιέ, ο οποίος πρόσφερε λύσεις στο σκοράρισμα.
Οι Απογοητεύσεις: Βασικοί Πυλώνες Εκτός Ρυθμού
Η ήττα του Ολυμπιακού στο Μιλάνο προήλθε σε μεγάλο βαθμό από την κακή βραδιά ορισμένων εκ των βασικών του παικτών, οι οποίοι δεν κατάφεραν να βρεθούν στον συνήθη ρυθμό τους:
Ο Τόμας Γουόκαπ, παρότι ο βασικός οργανωτής και αμυντικός “στρατιώτης” της ομάδας, επηρεάστηκε σημαντικά από την απουσία δεύτερου πλέι μέικερ (Νιλικίνα εκτός, Έβανς τραυματίας). Η απουσία εναλλακτικής λύσης στην οργάνωση τον φόρτωσε υπερβολικά, με αποτέλεσμα να μην είναι τόσο αποτελεσματικός όσο συνήθως, ειδικά στη δημιουργία. Η μεγαλύτερη απογοήτευση ωστόσο ήταν ο Σάσα Βεζένκοφ. Ο φόργουορντ είχε μια πολύ κακή επιθετικά βραδιά, μένοντας μακριά από τα υψηλά στάνταρ απόδοσης που έχει συνηθίσει. Οι χαμηλές επιδόσεις του, ιδιαίτερα στο σκοράρισμα, ήταν καθοριστικές, καθώς η ομάδα στερήθηκε έναν από τους κύριους και πλέον σταθερούς της σκόρερ, με την προσπάθεια για ανατροπή να περιορίζεται στους Πίτερς και Ντόρσεϊ. Παρότι ο Ολυμπιακός “ξύπνησε” αργά, μόνο στην τέταρτη περίοδο, η ευκαιρία για την ισοφάριση χάθηκε με το τρίποντο του Βεζένκοφ στο τέλος να μη βρίσκει στόχο, επισφραγίζοντας την ήττα. Η εικόνα αυτή, απέναντι σε μια αποδεκατισμένη Αρμάνι, αφήνει προβληματισμό, καθώς έδειξε ότι το βάθος του ρόστερ, λόγω των τραυματισμών, δεν είναι ακόμα επαρκές για να καλύψει την ασυνέπεια και την κάκιστη βραδιά των βασικών.
🔚 Επίλογος: Το Μάθημα του Μιλάνου και η Συνέχεια
Η ήττα με 88-87 στο Μιλάνο δεν είναι το τέλος του κόσμου, αλλά αποτελεί ένα ηχηρό καμπανάκι για τον Ολυμπιακό. Το «ερυθρόλευκο» συγκρότημα, παρά τις ηρωικές εμφανίσεις των Πίτερς και Ντόρσεϊ, έδειξε ότι δεν έχει την πολυτέλεια της ασυνέπειας – ειδικά στην άμυνα. Η χαλαρότητα του πρώτου ημιχρόνου και η εξάρτηση από δύο παίκτες, τη στιγμή που βασικοί πυλώνες όπως ο Βεζένκοφ ήταν εκτός ρυθμού, κόστισαν ακριβά απέναντι σε μια ομάδα που έπαιζε για την επιβίωση.
Το μάθημα είναι σαφές: Η άμυνα και η συλλογική λειτουργία πρέπει να είναι ο σταθερός πυρήνας, ειδικά εν μέσω απουσιών. Ο Ολυμπιακός καλείται να επιστρέψει άμεσα στις νίκες, διορθώνοντας τις παθογένειες που φάνηκαν στο Μιλάνο. Η EuroLeague είναι ένας μαραθώνιος και η άμεση αντίδραση στους επόμενους αγώνες είναι το κλειδί για να παραμείνει η ομάδα ψηλά στη βαθμολογία.
