Στην καρδιά της Λιθουανίας, στο Κάουνας, γεννήθηκε ένα παιδί που δεν έμοιαζε με προορισμένο θρύλο. Δεν είχε ούτε τα πιο ακριβά παπούτσια, ούτε μπάλες τελευταίας τεχνολογίας. Είχε μόνο ένα όνειρο… και παπούτσια με τρύπες.
Ο μικρός Σαρούνας πήγαινε στην προπόνηση και πολλές φορές ντρεπόταν να βγάλει το πόδι του απ’ το παπούτσι. Τα δάχτυλα ξεπρόβαλαν απ’ την τρύπα. Κι όταν έσπαγε η μπάλα; Δεν υπήρχαν λεφτά να αγοραστεί άλλη. Περίμενε μήνες. Κι όμως, δεν το έβαζε κάτω.
Μια μέρα γύρισε σπίτι, απογοητευμένος, έτοιμος να παρατήσει το μπάσκετ. Η μητέρα του, δασκάλα, τον κοίταξε και του είπε κάτι που θα τον συνόδευε για πάντα:
– «Σαρούνας… το μπάσκετ δεν είναι η ζωή. Είναι το παιχνίδι της ζωής. Μην το αφήσεις να σε καταστρέψει».
Από εκείνη τη στιγμή, το παιδί με τα σκισμένα παπούτσια έμαθε να παίζει με την ψυχή, όχι με τον εξοπλισμό.
Χρόνια μετά, όταν κατέκτησε τρόπαια, όταν έζησε τη δόξα, θυμόταν εκείνη την εικόνα: το παρκέ που πάγωνε τα πόδια του, τις τρύπιες μπάλες, τη μητέρα του να του θυμίζει ότι η ζωή είναι πάνω από το παιχνίδι.
Και είπε:
«Αν δεν είχα ζήσει τις δυσκολίες, ίσως να μην εκτιμούσα ποτέ τις νίκες. Το μπάσκετ μου έδωσε χαρές, αλλά οι δυσκολίες μου έδωσαν δύναμη».
—
🔥 Αυτή είναι η ιστορία του Σαρούνας:
Το παιδί που δεν λύγισε απ’ τη φτώχεια, γιατί είχε πλούσια ψυχή.
Το παιδί με τα σκισμένα παπούτσια που έγινε σύμβολο.
