O Στίβος αποτελεί το μεγαλύτερο “καμάρι” του ελληνικού αθλητισμού μιας και έχει φέρει τις μεγαλύτερες σε σύνολο επιτυχίες στην χώρα μας. Τα ταλέντα που υπάρχουν στις μικρές ηλικίες είναι πολλά και το μέλλον σίγουρα προβλέπεται ένδοξο. Ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα που διακρίνεται στους δρόμους ταχύτητας των 200 και 400 μέτρων, είναι η Ελένη Ιακωβάκη, ένα 16χρονο κορίτσι που κουβαλάει βαριά κληρονομιά και αθλητικό DNA.
H 16χρονη Ελένη Ιακωβάκη είναι κόρη του κορυφαίου Έλληνα εμποδιστή όλων των εποχών, του 16 φορές Πανελλήνιου αλλά και Παγκόσμιου πρωταθλητή Περικλή Ιακωβάκη και εγγονή του αείμνηστου διεθνή μπασκετμπολίστα και θρύλου του Μίλωνα και του Πανιώνιου, Αχιλλέα Μέντζου. Η ενασχόληση λοιπόν με τον αθλητισμό ήταν θα έλεγε κανείς μονόδρομος, με την Ελένη να διαλέγει ένα αγώνισμα που είναι κοντά στα μέτρα του πατέρα της και άρχισε ήδη να ξεχωρίζει!
Έχει καταφέρει μέχρι στιγμής να αναδειχθεί 1η στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα Κ18 στα 400μ όπου της έδωσε και το εισητήριο για την εθνική ομάφα ενώ παράλληλα κατέκτησε και την 1η θέση στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα Κ20 στη σκυτάλη 4×100.
Στα 200μ με ατομικό ρεκόρ 24.29, έχει την 3η καλύτερη επίδοση όλων των εποχών στην κατηγορία Κ18. Το καλοκαίρι που μας πέρασε αγωνίστηκε με τη εθνική ομάδα στις Ολυμπιακές μέρες Ευρωπαϊκής νεότητας (European Youth Olympic Festival) στην κατηγορία Κ18 τερματίζοντας 8η στα 400μ, πετυχαίνοντας ατομικό ρεκόρ με 55.09. Ωστόσο, κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στην μεικτή σκυταλοδρομία 4×400, πετυχαίνοντας και Πανελλήνιο ρεκόρ Κ18.
Το sportsmadness.gr έχει ως στόχο να αναδεικνύει τα Ελληνόπουλα “διαμαντάκια” μέσα από την στήλη “Νext Big Thing” και για αυτό ήρθαμε σε επαφή με την Ελένη Ιακωβάκη όπου και μας παραχώρησε μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη. Αναλυτικά τα όσα μας είπε η 16χρονη πρωταθλήτρια δρομέας:
– Μεγάλωσες σε μια οικογένεια με βαθιά αθλητική ιστορία. Πώς σε επηρέασε αυτό στην επιλογή σου να ασχοληθείς με τον στίβο;
“Απο μικρή είχα ιδιαίτερη κλίση στα αθλήματα. Απο πάντα με θυμάμαι να τρέχω. Περισσότερες φορές έτρεχα παρά περπατούσα. Η οικογένειά μου δεν με πίεσε ποτέ στις επιλογές μου ως προς τα αθλήματα. Θυμάμαι τον εαυτό μου να κάνει κολύμβηση και τένις για πολλά χρόνια. Όταν πια έγινα 10 αποφάσισα πως δεν μπορούσα να αποφύγω την αγάπη μου για το συγκεκριμένο άθλημα. Το όνειρο μου ήταν να ασχοληθώ με τον στίβο.”
– Πόσο εύκολο ή δύσκολο ήταν να χαράξεις τη δική σου πορεία, μακριά από το “βάρος” γνωστών ονομάτων όπως του πατέρα και του παππού σου;
“Η δική μου πορεία πάντα θα διασταυρώνεται με εκείνη του πατέρα μου. Ήταν εξαιρετικός αθλητής και θεωρώ πως έχω πολλα να μάθω απο αυτόν.”
– Γιατί επέλεξες τα αγωνίσματα των 200μ και των 400μ; Τι είναι αυτό που σε ελκύει σε καθένα από αυτά;
“Τα 400μ είναι από τα πιο δύσκολα κατά τη γνώμη μου αγωνίσματα. Συνδυάζει ταχύτητα, αντοχή και τακτική. Πιστεύω με ελκύει το συγκεκριμένο αγώνισμα λόγω της δυσκολίας του. Από την άλλη τα 200μ τα χρειάζομαι για να τρέξω τα 400μ. Γρήγορο 200αρι συνεπάγεται και γρήγορο 400αρι. Επίσης σε σχέση με τα 400μ μου φαίνονται μια ανάσα (γέλια).”
– Φέτος πέτυχες 24.29 στα 200μ και 55.09 στα 400μ. Τι θυμάσαι πιο έντονα από αυτές τις δύο κούρσες όπου έκανες ατομικό ρεκόρ;
“Η αγαπημένη μου κούρσα ήταν στα 400μ στο πανελλήνιο. Εκεί θυμάμαι χαρακτηριστικά στην τελική ευθεία τις φωνές της οικογένειας μου να με εμψυχώνουν να συνεχίσω, να τρέξω ακομα πιο γρήγορα. Νομίζω αυτός ηταν και ο λόγος που βρήκα δύναμη μέσα μου και κατάφερα να κερδίσω με ατομικό ρεκόρ. Χρειαζόμουν τη νίκη για τον εαυτό μου, μετά από όλη τη ταλαιπωρία με το πόδι μου.”
– Το 24.29 στα 200μ. είναι η 3η καλύτερη επίδοση όλων των εποχών στην Ελλάδα στην κατηγορία Κ18. Πώς νιώθεις γνωρίζοντας ότι ήδη γράφεις ιστορία;
“Ειμαι πολύ περήφανη για τον εαυτό μου. Ειδικά μετά από μια τόση δύσκολη χρονια, κατάφερα να διακριθώ και να σημειώσω πολύ καλές επιδόσεις. Έδωσα σε κάθε κούρσα τον καλύτερο μου εαυτό.”
– Η πρώτη θέση στα 400μ. στο Πανελλήνιο Κ18 ουσιαστικά σου άνοιξε την πόρτα για την Εθνική. Τι σήμαινε αυτό για σένα συναισθηματικά;
“Απο μικρή με θυμάμαι να αναρωτιέμαι αν θα εκπροσωπίσω μία μέρα τη χώρα μου στον στίβο. Όταν μετά το πανελλήνιο άνοιξαν οι πόρτες για την εθνική ήμουν αποφασισμένη να δώσω τον καλύτερο μου εαυτό για τη χώρα μου.”
– Στο Ευρωπαϊκό Φεστιβάλ Ολυμπιακής Νεότητας κατάφερες 8η θέση στα 400μ. με ατομικό ρεκόρ, και την επόμενη μέρα πανελλήνιο ρεκόρ στην μεικτή σκυτάλη 4×400. Πώς ήταν αυτή η εμπειρία σε διεθνές επίπεδο;
“Οι αγώνες στο εξωτερικό ήταν μια πραγματική πρόκληση για εμενα. Το κλίμα ηταν τελείως διαφορετικό σε σχέση με τους αγώνες στην Ελλάδα. Ο ανταγωνισμός ήταν τεράστιος. Παρ´ όλα αυτά, πιστεύω ανταποκρίθηκα όσο καλύτερα μπορούσα.”
– Πες μας λίγο για την ομάδα της σκυτάλης 4×400. Πόσο σημαντική είναι η χημεία μεταξύ των αθλητών, ειδικά σε μεικτή σύνθεση;
“Η σύνθεση της ομάδας ήταν εκπληκτική. Με τα παιδιά συνεργαστήκαμε και καταφέραμε να διακριθούμε. Νιώθω ότι έμαθα πολλά από αυτούς. Και οι 3 ηταν 1 χρόνο μεγαλύτεροι μου, έτσι ένιωθα και πιο ασφαλής απέναντι στον μεγάλο ανταγωνισμό που αντιμετωπίζαμε εκεί.”
– Η χρονιά αυτή δεν ήταν εύκολη, αφού είχες οστικό οίδημα στα μετατάρσια. Πώς το αντιμετώπισες ψυχολογικά και προπονητικά για να επιστρέψεις δυνατότερη;
“Η χρονιά ήταν μια πραγματική πρόκληση για εμένα. Όταν σταμάτησα τις προπονήσεις αποφάσισα να μην μείνω πίσω και έτσι προσπαθούσα να γυμνάζω τον κορμό μου και να κάνω λάστιχα συστηματικά. Ψυχολογικά η χρονιά ήταν πάρα πολύ δύσκολη. Είμαι πολύ τυχερή που έχω ανθρώπους όπως τους γονείς μου, τους φίλους μου και τους προπονητές μου, Χρήστο Κατσίκα και Θανάση Τσάκαλη, κοντά μου και με υποστηριζουν. Εκείνοι όσο κανείς άλλος με βοήθησαν και ψυχολογικά και προπονητικά και με απέτρεψαν απ´το να τα παρατήσω.”
– Από εδώ και πέρα, ποιοι είναι οι στόχοι σου; Τόσο οι άμεσοι όσο και οι μακροπρόθεσμοι;
“Οι φετινοί στόχοι ειναι πολλοί. Αρχικά να κάνω καλή εμφάνιση σε ανοιχτό και κλειστό στίβο. Να κάνω νέα ατομικά ρεκόρ και να καταφέρω να πάω στο ευρωπαικό πρωτάθλημα κ18 το καλοκαίρι. Δεύτερος στόχος το παγκόσμιο πρωτάθλημα στο Όρεγκον στην Αμερική, της μεγαλύτερης κατηγορίας, Κ20. Στο μεταξύ, θα συνεχίσω να ευχαριστιέμαι κάθε μου κούρσα και να μαθαίνω απο τη κάθε αναποδιά.”
– Τι θα έλεγες σε ένα παιδί που ξεκινά τώρα στίβο και ίσως σε βλέπει σαν πρότυπο;
“Θα του έλεγα να βάλει τα δυνατά του και να πετύχει κάθε του στόχο. Ακόμα και στις πιο δύσκολες μέρες θα βρεθεί η λύση και θα ξεπεράσει κάθε πρόβλημα. Να μην παρατήσει ποτέ να όνειρά του και να συνεχίσει να προσπαθεί. Οι κόποι του θα ανταμειφθούν. Στο μεταξύ, να ευχαριστιέται κάθε προπόνηση και αγώνα με τη ψυχή του.”
